انزوای اجتماعی در عوارض زایمانی

• مام‌آپ
• 22ام مرداد ماه 1401

در مادرانی که عوارض شدید زایمانی را تجربه مینمایند، در برقراری ارتباطات اجتماعی دچار اختلال می شوند. دوری گزینی اجتماعی حاکی از بار اجتماعی است که این عارضه بر روی زندگی آنها گذاشته است و به دلایل مختلف جسمی و روانی تمایل مادران را برای برقراری ارتباط سالم با اطرافیان را تحت الشعاع قرار داده است. این امر باعث شده است که شرایط عادی و همیشگی زندگی آنها از روال عادی خارج شود و مانند گذشته نباشد. این مادران پس از روبرو شدن با عوارض ایجاد شده و تا مدتها پس از ترخیص از بیمارستان، حاضر نیستند که با اطرافیان از جمله دوست و آشنا و فامیل ارتباط برقرار کنند و از قرارگرفتن در محافل و مهمانی، احساس خوبی ندارند. برخی از این مادران بطور مستقیم به اطرافیان خود اعلام نموده اند که تمایلی برای برقراری ارتباط با انها ندارند.
این  مادران آنقدر در افکار منفی ذهنشان غرق هستند که قرار گرفتن در جمع را مانعی برای فکر کردن در تنهایی خود می دانند. گاهی شدت افسردگی آنها آنقدر شدید است که تنهایی مطلق را انتخاب نموده و حتی در برقراری ارتباط با نزدیک ترین شخص زندگی شان مانند مادر، دچار اختلال می شوند.